نوحه وفات حضرت زینب ( س(

عمرم به سر رسید با سوز و اشک و آه

یادم نمیرود. گودال قتله گاه. 

.

من بودم و غمت. نامحرم و نگاه

یادم نمیرود. گودال قتله گاه

.

یادم نمیرود گلهای پرپرت

لبهای تشنه ی عباس و اکبرت

یادم نمیرود. بر نیزه ها سرت

فریاد و ناله ی جانسوز مادرت

شد روزگار من، همچون شب سیاه

یادم نمیرود. گودال قتله گاه

.

عمرم به سر رسید، اما برای تو

جان جهانیان، بادا فدای تو

عمرم به سر رسید، اما نرفته است

از جان خسته ام، داغ عزای تو

شد عمرمن تمام، اما تمام راه

یادم نرفته است، گودال قتله گاه

یادم نمیرود، شق القمر شدی

در پای عاشقی بی دست و سر شدی

یادم نمیرود پیر و شکسته تر

از دیدن غم مرگ پسر شدی

گویا که تیره شد، آن لحظه مهر و ماه. 

یادم نمیرود. گودال قتله گاه

آندم که قامتت، در خاک و خون نشست

در پای صبر من، کوه از کمر شکست

دشمن اگر مرا، در بند کینه بست

از عشق تو ولی، زینب نشسته دست

ای وارث علی، ای شاه بی سپاه

یادم نمیرود، گودال قتله گاه

یادم نمیرود، از من جدا شدی

در خون شناور از، تیغ جفا شدی

یادم نمیرود، بالای نیزه ها

همراه خواهرت، غرق نوا شدی

من بودم و غمت، زخمی ز خار راه

یادم نمیرود، گودال قتله گاه

حالا که دیگر از، خودسیرم ای حسین

حالا که خسته و دلگیرم ای حسین

حالا که نوبت، جان دادن من است

در پای عشق تو، میمیرم ای حسین

زین خسته تر مرا، جانا دگر مخواه

یادم نمیرود، گودال قتله گاه

.

یادم نمیرود، بغض شکسته ات

از داغ ساقی در خون نشسته ات

یادم نمیرود، کوه بلا نشست

بر روی شانه ی، مجروح و خسته ات

آندم به حال من، شد آسمان سیاه

یادم نمیرود، گودال قتله گاه

.

شب بود و ناله ی طفلان دربدر

روی لب همه، ای عمه کو پدر

من بودم و غمت، در چشم کاروان

پنهان تر از شب و پیداتر از سحر

آه از دل من و طفلان بیگناه

یادم نمیرود. گودال قتله گاه

.

عشقت اگر نبود، دریا نمیشدم

اسطوره در همه، دنیا نمیشدم

لطف نگاه تو، ای ماه اگر نبود، 

چون گل به دامن غم وا نمیشدم

بار دگر نما ، بر خواهرت نگاه

یادم نمیرود گودال قتله گاه

.

جز با غم حسین، لب وا نکرده ام

این قطره قطره را، دریا نکرده ام

جز با غم حسین، این جان خسته را

آئینه ی غم زهرا نکرده ام

ای روح و معنی حی علی الصلاه

یادم نمیرود. گودال قتله گاه